حکما، ناتوانی‌های جنسی را تحت عنوان ضعف باه ذکر کرده‌اند و در کتب طبی، مبحث جداگانه‌ای را ویژه مردان یا زنان اختصاص نداده‌اند. زیرا از نظر آنها، نیروی جنسی از فضله‌های هضم چهارم که به دستگاه تناسلی به خصوص انثیان (در زنان تخمدان‌ها و در مردان، بیضه‌ها) می‌ریزد؛ به وجود می‌آید. حکما کلیه مطالب درباره ضعف جنسی را در شمار سوءمزاج‌های جنسی قرار داده‌اند و با چنین رویکردی به اسباب تولید و ایجاد نیروی جنسی؛ راه درمان را در هر دو جنس (زنان و مردان)، یکی دانسته‌اند.

حکما در ناتوانی‌های جنسی، اسبابی را ذکر کرده‌اند و درمان آنها را نیز در گام نخست، اصلاح تغذیه قرار داده‌اند. زیرا این غذاست که مراحل چهارگانه هضم را می‌گذراند و در مرحله چهارم، مواد اولیه جنسی را تهیه و به انثیان می‌فرستد. بر این اساس، درمان بدون اصلاح تغذیه، نزد حکما جایز نیست و به اعتقاد ایشان، چنانچه بیمار یا طبیب، فقط به مصرف دارو اکتفا کند؛ راه خطا پیموده است.